Privacy in nood

Indiendatum: apr. 2020

Momenteel onderzoekt het kabinet of er een app voor de smartphone kan worden ontwikkeld die het contact met coronapatiënten kan bijhouden. Er liggen vele technologische opties op tafel en er zijn nog veel keuzes omtrent de processen die de privacy moeten beschermen.

Ook is het nog onduidelijk of de Rijksoverheid de app zal gaan verplichten. De Partij voor de Dieren vindt het belangrijk dat de gemeente Zaanstad nu al ideeën vormt over de randvoorwaarden waar een app bij eventuele ingebruikname aan zou moeten voldoen. Dit omdat het kabinet bij keuzes geneigd is te luisteren naar de koers van het maatschappelijk debat. Daardoor heeft het kabinet mogelijk te veel haast om een app uit te rollen (zie bijvoorbeeld https://fd.nl/ondernemen/1341169/corona-app-dreigt-te-mislukken-door-haast-kabinet) en zal de app onvoldoende aan eisen voldoen die privacy-experts van onder meer Waag en Bits of Freedom, Consumentenbond en Amnesty International hebben opgesteld of ondertekend (zie https://www.veiligtegencorona.nl voor de tien uitgangspunten waar zo’n app volgens deze organisaties aan zou moeten voldoen).

In Trouw verscheen op 1 april j.l. een artikel dat de achtergronden van het gebruik van een app schetst en een aantal mogelijke negatieve consequenties. https://www.trouw.nl/zorg/technologie-kan-deze-pandemie-bestrijden-maar-wel-tegen-een-prijs~b8e28770/

Omdat een eventueel gebruik van technologische surveillance ook onze Zaanse inwoners aangaat, hebben we de volgende vraag:

1. Hoe kijkt het college aan tegen de eerder aangehaalde tien fundamentele eisen die opgesteld zijn door privacy-experts?

In het algemeen vindt de Partij voor de Dieren het van belang dat het voor iedereen duidelijk moet zijn wie er eventueel inzicht zou mogen / kunnen hebben in persoonsdata. Bovendien zullen er bij de toepassing van zo’n systeem vele andere risico’s komen kijken, zoals hacken.

2. Kan het college ingaan op de vraag of het wenselijk is dat een werkgever inzicht kan eisen in de beschikbare persoonlijke informatie in de app? Hoe staat dat tegenover de persoonlijke verantwoordelijkheid om thuis te blijven bij klachten?
3. Wat vindt het college van een verplichtstelling van overheidswege van een app? Welke invloed zou dat volgens het college hebben op verschillende minder gedigitaliseerde groepen in de samenleving? Vindt het college gemoedsbezwaren voldoende grond om een app te mogen weigeren?
4. Kan het college reflecteren op de risico’s en de impact van een (mogelijk) datalek? Kan zij deze vraag beantwoorden indien er (medische) data centraal wordt opgeslagen en indien (versleutelde) gegevens lokaal (op smartphones) wordt opgeslagen?