Door armoede geen zorg voor dieren?

In navolging van ons agenda-initiatief over de armoedeproblematiek rondom dierenartskosten hebben wij dit onderwerp opnieuw geagendeerd. De Partij voor de Dieren vindt dat alle dieren recht hebben op zorg wanneer ze dit nodig hebben en ziet omgekeerd ook dat dieren voor mensen een cruciale rol spelen in hun levensgeluk. Dierenartsen gaven verleden jaar al aan dat er tenminste 100 gezinnen in Zaanstad zijn die de dierenartskosten niet kunnen dragen wanneer hun huisdier ziek wordt. Uit nader onderzoek is gebleken dat er waarschijnlijk 15.000 huisdieren in Zaanstad zijn die bij een van de ruim 5.000 gezinnen met een laag inkomen (rond of iets boven het bijstandsniveau) wonen. De indicatie van 100 gezinnen is dus inderdaad het topje van de ijsberg gebleken.

Gelukkig hebben niet al deze gezinnen ondersteuning nodig. Veel mensen houden een potje aan mocht er iets gebeuren. Een dier wordt gelukkig normaal gesproken niet elk jaar ziek. Echter, op een laag inkomen is de ruimte om een (aanzienlijk) bedrag te sparen om eventueel meerdere behandelingen te betalen erg beperkt. Betekent dit dan dat arme gezinnen geen huisdieren zouden mogen hebben? Nee! De Partij voor de Dieren vindt dat de gemeente een regeling zou moeten opzetten om mensen met een te laag inkomen te ondersteunen bij dierenartskosten. Daarbij tekenen we wel aan dat een dergelijke regeling niet verder kan reiken dan twee huisdieren, omdat het anders mogelijk impulsaankopen van dieren in de hand kan werken.

Tijdens de bespreking werd al snel duidelijk dat de corona-crisis voor veel fracties een rem zet op het opschalen van armoedeprogramma’s, zeker als het om niet-menselijke dieren gaat. Een aantal fracties verwees ook naar de bijzondere bijstand waaruit ondersteuning mogelijk is. De Partij voor de Dieren ziet dit niet als oplossing, omdat bijzondere bijstand slechts incidenteel en voor zeer schrijnende situaties bedoeld is. Daarnaast wordt bijzondere bijstand in het algemeen niet van vandaag op morgen verleend: als een dier acuut ziek wordt, is het aanvraagproces te bureaucratisch. Bovendien staat bijzondere bijstand niet in verhouding tot de duizenden gezinnen die eventueel (incidenteel) een beroep zouden moeten kunnen doen op ondersteuning. De Partij voor de Dieren pleit daarom voor een structureler pakket vergelijkbaar met regelingen in Amsterdam, Rotterdam en Arnhem.

Op korte termijn lijkt hier echter geen raadsmeerderheid voor te vinden. Daarom gaan we onderzoeken of een pilot met beperkte reikwijdte wel haalbaar is. Het eventueel invoeren van een pilot kan dan als opstap dienen om in een later stadium opnieuw te onderzoeken of een royalere vergoeding kan worden ingevoerd.