Bijdrage straatintimidatie

Betrek het perspectief van de onderdrukte groep

Bijdragen
Bijdrage straatintimidatie

1 juli 2021

Dank voor je niet-aflatende inzet om dit onderdeel van het emancipatievraagstuk te agenderen.
Er staan zoveel goeie dingen in je initiatief.
Je punt over veilig uitgaan, ik moest daarbij denken aan dat je een of ander niet-bestaand drankje kan bestellen en dat de barmens dan weet dat je niet veilig bent en hoe die je kan helpen. Dus die training en gedragscode: ja!
Op alle vragen: ja. Een verkennend onderzoek naar een actieplan haalt een beetje de urgentie eruit, wat ons betreft gaat er gewoon zsm aan een actieplan gewerkt worden, waar inderdaad gedegen onderzoek bij plaatsvindt. Want, het is een complex onderwerp en een diepgeworteld probleem. Daarom willen we nog wat gedachten delen.
Het beste van dit stuk vinden we: “luister naar de vrouwen”. Sommige vragen kunnen slechts benaderd worden vanuit het perspectief van de onderdrukte groep in kwestie, zo luidt de Standpunttheorie van Sandra Harding, en ik denk dat vooral de mensen uit onderdrukte of achtergestelde groepen weten hoe waar dit is.
Daarbij een aandachtspunt. Zorg dat ook Zwarte vrouwen en andere vrouwen van kleur bij het opstellen van het actieplan betrokken worden, en bij bijvoorbeeld de vrouwenschouwen. Vrouwen van kleur hebben vaak te maken met meerdere vormen van onderdrukking - omdat ze vrouw zijn én omdat ze van kleur zijn. Dat is wat we intersectionaliteit noemen. Mogelijk hebben zij andere ervaringen dan witte vrouwen. Er zijn misschien nog wel meer groepen aan wie we moeten denken: vrouwen die gebruik maken van hulpmiddelen als een rolstoel, mensen met een verstandelijke beperking. Lhbtiqa+ personen had je zelf al genoemd, vergeet zeker in deze context ook vooral de q niet, de genderqueer, de non-binaire mensen, die ook echt met heel veel intimidatie, agressie en geweld te maken hebben.
Laten we vooral ook benadrukken dat dit een mannenprobleem is, het zijn mannen die dit doen. En als maatschappij dragen we daar in zekere zin aan bij door bepaald gedrag te vergoelijken (‘boys will be boys’, het niet geloven van de verhalen van vrouwen, victim blaming enz), ik denk dat die twee insteken - het is een mannenprobleem en het is een maatschappijprobleem - hierin echt een plaats moeten krijgen. Je maten niet aanspreken op dit soort gedrag, ‘hij pest je omdat hij je leuk vindt’ tegen kinderen zeggen, dit soort dingen. Seksisme zit misschien wel in ons allemaal, en daar moet het óók over gaan.
Dat neemt niet weg dat ook een campagne die meisjes, vrouwen en al die andere (groepen) mensen die vaak het slachtoffer zijn van straatintimidatie en geweld, leert wat ze kunnen doen om hun veiligheid te vergroten, een goed idee is. Maar laat de boodschap altijd zijn: het zou niet jouw verantwoordelijkheid moeten zijn om veilig over straat te kunnen.